ઋષભ જિનરાજ મુજ આજ દિન અતિ ભલો,

ગુણનીલો જેણે તુજ નયણે દીઠો;

દુઃખ ટળ્યાં સુખ મળ્યાં સ્વામી! તુજ નિરખતાં,

સુકૃત સંચય હુવો પાપ નીઠો.||૧||

 

કલ્પશાખી ફળ્યો કામઘટ મુજ મલ્યો,

આંગણે અમીયનો મેહ વુઠો;

મુજ મહરાણ મહિભાણ તુજ દર્શને,

ક્ષય ગયો કુમતિ અંધાર જૂઠો.||૨||

કવણ નર કનકમણિ છંડી તૃણ સંગ્રહે?

કવણ કુંજર તજી કરહ લેવે?

કવણ બેસે તજી કલ્પતરુ બાઉલે?

તુજ તજી અવર સુર કોણ સેવે?||૩||

 

એક મુજ ટેક સુવિવેક સાહિબ સદા,

તુજ વિના દેવ દુજો ન ઇહું;

તુજ વચન-રાગ સુખસાગરે ઝીલતો,

કર્મભર ભ્રમ થકી હું ન.||૪||

 

કોડી છે દાસ વિભુ! તાહરે ભલભલા,

માહરે દેવ તું એક પ્યારો;

પતિત પાવન સમો જગત ઉદ્ધાર કર,

મહેર કરી મોહે ભવજલધિ તારો.||૫||

 

અધિક તુજ ભક્તિ મુજ મન વસી,

સબળ પ્રતિબંધ લાગો;

ચમક પાષણ જિમ લોહને ખેંચશે,

મુક્તિને સહજ તુજ ભક્તિરાગો.||૬||

 

ધન્ય! તે કાય, જેણે પાય, તુજ પ્રણમીયા,

તુજ થુણે જેહ ધન્ય ધન્ય! જિહા;

ધન્ય! તે હૃદય જિણે તુજ સદા સમરીયાં,

ધન્ય! તે રાતને ધન્ય! દિહા.||૭||

 

ગુણ અનંતા સદા તુજ ખજાને ભર્યા,

એક ગુણ દેત મુજ શું વિમાસો?

રયણ એક દેત શી હાણ રયણાયરે,

લોકની આપદા જેણે નાસો.||૮||

 

ગંગ સમ રંગ તુજ કીર્તિ કલ્લોલિની,

રવિ થકી અધિક તપતેજ તાજો;

નયવિજય વિબુધ સેવક હું આપનો,

“જશ” કહે અબ મોહે ભવ નિવાજો.||૯||