જગજીવન જગવાલહો, મરુદેવીનો નંદ લાલ રે,

દીઠે સુખ ઊપજે, દરિશન અતિહિ આનંદ લાલ રે. ॥੧॥

 

મુખ આંખડી અમ્બુજ પાંખડી, અષ્ટમી શશિ સમ ભાલ લાલ રે;

વદન તે ચંદલો, વાણી અતિહિ રસાલ લાલ રે. ॥२॥

 

લક્ષણ અંગે વિરાજતાં, અડહિય સહસ ઉદાર લાલ રે;

રેખા કર ચરણાદિકે, અભ્યંતર નહિ પાર લાલ રે.||૩||

 

ઇન્દ્ર ચન્દ્ર રવિ ગિરિ તણાં, ગુણ લહી ઘડીયું અંગ લાલ રે;

ભાગ્ય કિહાં થકી આવીયું, અચરિજ એહ ઉત્તુંગ લાલ રે. ॥४॥

 

ગુણ સઘળા અંગી કર્યા, દૂર કર્યા સવિ દોષ લાલ રે;

વાચક “જશવિજયે” થુણ્યો, દેજો સુખનો પોષ લાલ રે. ॥५॥