સેવક કિમ અવગણીએ? હો, મલ્લિ જિન! એહ અબ શોભા સારી;

અવર જેહને આદર અતિ દિયે,

તેહને મૂલથી નિવારી. હો મલ્લિ૦ ।। ૧ ।।

 

જ્ઞાન સ્વરુપ અનાદિ તમારું, તે લીધું તમે તાણી;

જુઓ અજ્ઞાન દશા રિસાણી, જાતા કાણ ન આણી?||૨||

 

નિદ્રા સુપન જાગર ઉજાગરતા, તુરિય અવસ્થા આવી;

નિદ્રા સુપન દશા રિસાણી, જાણી ન નાથ મનાવી.||૩||

 

હો મલ્લિ૦।।૩।। સમકિત સાથે સગાઈ કીધી, સપરિવાર શું ગાઢી;

મિથ્યામતિ અપરાધણ જાણી, ઘરથી બાહિર કાઢી. હો મલ્લિ૦।।૪।।

 

હાસ્ય અરતિ રતિ શોક દુર્ગછા, ભય પામર કરસાલી;

નો કષાય શ્રેણી ગજ ચડતાં, શ્વાન તણી ગતિ ઝાલી.||૫||

 

રગ દ્વેષ અવિરતિની પરિણતિ, એ ચરણ મોહના યોધા;

વીતરાગ પરિણતિ પરિણમતાં, ઊઠી નાઠા બોધા. હો મલ્લિ૦।।૬।।

વેદોદય કામા પરિણામા, કામ્ય કરમ સહુ ત્યાગી;

નિકામી કરુણારસ સાગર, અનંત ચતુષ્ક પદ પાગી. હોમલ્લિ૦।।૭।।

 

દાન વિઘન વારી સહુ જનને, અભય દાનપદ દાતા;

લાભવિઘનજગવિઘનનિવારી, પરમલાભરસ માતા.||૮||

 

હોમલ્લિ૦।।૮। વીર્ય વિઘન પંડિતવીર્યે હણી, પૂરણ પદવી યોગી;

ભોગોપભોગ દોય વિઘન નિવારી,

પૂરણ ભોગ સુભોગી. હોમલ્લિ૦।।૯।।

અઢાર દૂષણ વર્જિત તનુ, મુનિજન વૃંદે ગાયા;

અવિરતિ રુપક દોષ નિરુપણ, નિર્દૂષણ મનભાયા. હોમલ્લિ૦।।૧૦।।

 

ઈણવિધ પરખી મન વિસરામી, જિનવર ગુણ જે ગાવે;

દીનબંધુની મહેર નજરથી, “આનંદઘન’ પદ પાવે. હોમલ્લિ૦।।૧૧।।