શ્રી ચિંતામણી પ્રભુ પાસજી રે! વાત સુણો એક મોરી રે;

માહરા મનના મનોરથ પૂરજો,

હું તો ભક્તિ ન છોડું તોરી રે. શ્રી૦ ।। ૧ ।|

 

। માહરી ખિજમતમાં ખામી નહિ, તાહરે ખોટ ન કાંઈ ખજાને રે;

હવે દેવાની શી ઢીલ છે? શું કહેવું તે કહીએ થાને રે. શ્રી૦ ।। ૨ ।।

 

તેં ઉરણ સવી પૃથિવી કરી, ધન વરસી વરસીદાને રે;

માહરી વેળા શું એહવા, દીઓ વાંછિત વાળો વાનો રે.||૩||

 

હું તો કેડ ન છોડું તાહરી, આપ્યા વિણ શિવસુખ સ્વામી રે;

મૂરખ તે ઓછે માનશે, ચિંતામણી કરતલ પામી રે.||૪||

મત કહેશો તુજ કર્મે નથી, કર્મે છે તો તું પામ્યો રે;

સરીખા કીધા મોટકા, કહો તેણે કાંઈ તુજ થામ્યોરે. શ્રી૦ ।।૫।।

કાલ સ્વભાવ ભવિતવ્યતા, તે સઘળા તારા દાસો રે;

મુખ્ય હેતુ તું મોક્ષનો, એ મુજને સબળ વિશ્વાસો રે. श्री०॥६॥

 

અમે ભક્તે મુક્તિને ખેંચશું, જિમ લોહને ચમક પાષાણો રે;

તુમે હેજ દેખશો, કહસો સેવક છે સપરાણો રે. શ્રી૦ ।।૭।।

 

ભક્તિ આરાધ્યા ફળ દીએ, ચિંતામણી પણ પાષાણો રે;

વળી અધિકું કાંઈ કહાવશો, એ ભદ્રક ભક્તિ તે જાણો રે. શ્રી૦।।૮।

 

બાળક તે જિમ તિમ બોલતો, કરે લાડ તાતને આગે;

તે તેહશું વાંછિત પૂરવે, બની આવે સઘળું રાગે રે. શ્રી૦ ।।૯॥

 

બનનારું તે બન્યું જ છે, હું તો લોકને વાત શીખાવું રે;

વાચક ‘જશ’ કહે સાહિબા, એ ગીતે તુમ ગુણ ગાવુંરે.||૧૦||