તાર હો તાર પ્રભુ મુજ સેવક ભણી,
જગતમાં એટલું સુયશ લિજે;
દાસ અવગુણ ભર્યો જાણી પોતા તણો,
દયાનિધિ દીન પર દયા કીજે.||૧||
રાગ દ્વેષે ભર્યો મોહ વૈરી નડયો,
લોકની રીતમાં ઘણું ય રાતો;
ક્રોધ વશ ધમધમ્યો, શુદ્ધ ગુણ નવિ રમ્યો,
ભમ્યો ભવ માંહી હું વિષય માતો.||૨||
આદર્યું લોક ઉપચારથી,
શાસ્ત્ર અભ્યાસ પણ કાંઈ કીધો;
શુદ્ધ શ્રદ્ધાન વળી આત્મ અવલંબન વિણ,
તેહવો કાર્ય તિણે કો ન સીધો.||૩||
સ્વામી દરિશણ સમો નિમિત્ત લહી નિરમળો,
જો ઉપાદાન એ શુચિ ન થાશે;
દોષ કો વસ્તુનો અહવા ઉદ્યમ તણો
, સ્વામી સેવા સહી નિકટ લાશે.||૪||
ઓળખી સ્વામીને જે ભજે,
દરિશણ શુદ્ધતા તેહ પામે;
જ્ઞાન ચારિત્ર તપ વીર્ય ઉલ્લાસથી,
કર્મ ઝીપી વસે મુક્તિ ધામે.||૫||
જગત વત્સલ મહાવીર જિનવર સુણી,
ચિત્ત પ્રભુ ચરણને શરણ વાસ્યો;
તારજો બાપજી બિરુદ નિજ રાખવા,
દાસની સેવના રખે ન જોશો.||૬||
