ના રે પ્રભુ નહિ માનું, નહિ માનું અવરની આણ,

માહરે તાહરું વચન પ્રમાણ…

હરિહરાદિક દેવ અનેરા, તે દીઠા જગ માંય રે;

ભામિની ભ્રમર ભૂકૂટિએ ભૂલ્યા, તે મુજને ન સુહાય. ના રે૦ ।। ૧ ।।

 

કેઈક રાગીને કેઈક દ્વેષી, કેઈક લોભી દેવ રે;

કેઈક મદ માયાના ભરિયા, કેમ કરીએ તસ સેવ?||૨||

 

મુદ્રા પણ તેહમાં નવિ દીસે, તુજ માંહેલી તિલમાત્ર રે;

જે દેખી દિલડું નવિ રીઝે, શી કરવી તસ વાત રે. ||૩||

 

તું ગતિ, તું મતિ, તું મુજ પ્રીતમ, જીવ જીવન આધાર;

રાત-દિવસ સ્વપનાંતર માંહી, તુંહી મારે નિરધાર. ||૪||

અવગુણ સહુ ઉવેખીને પ્રભુ, સેવક કરીને નિહાલ રે;

જગબંધવ એ વિનંતી મારી, મારાં જન્મમરણ દુઃખ ટાળ. નારે૦।।૫।।

 

ચોવીસમાં પ્રભુ ત્રિભુવન સ્વામી, સિદ્ધારથના નંદ રે;

ત્રિશલાજીના નાનડિયા પ્રભુ, તુમ દીઠે અતિહી આનંદ.||૬||

 

 સુમતિવિજય કવિરાયનો રે, “રામવિજય’ કરજોડ રે;

ઉપકારી અરિહંતજી માહરા, ભવભવનાં બંધન છોડ. ના રે૦।।૭।॥