આજ જિનરાજ! મુજ કાજ સિધ્યાં સવે,

વિનંતિ માહરી ચિત્ત ધારી;

માર્ગ જે મેં લહ્યો તુજ કૃપારસ થકી,

તો હુઈ સમ્પદા પ્રગટ સારી.||૧||

 

વેગલો મત હુજે દેવ! મુજ મન થકી,

કમલના વન થકી જિમ પરાગો;

ચમક પાષાણ જિમ લોહને ખેંચશે,

મુક્તિને સહજ તુજ ભક્તિ રાગો.||૨||

 

તું વસે જો પ્રભુ! હર્ષભર હિયડલે,

તો સકલ પાપના બંધ તૂટે;

ઉગતે ગગન સૂર્ય તણે મણ્ડલે,

દશ દિશિ જિમ તિમિર પડલ ફૂટ.||૩||

 

સીંચજે તું સદા વિપુલ કરુણારસે,

મુજ મને શુદ્ધ મતિ કલ્પવેલી;

નાણ દંસણ કુસુમ ચરણ વર મંજરી,

મુક્તિ ફલ આપશે તે અકેલી.||૪||

 

લોકસંજ્ઞા થકી લોક બહુ વાઉલો,

રાઉલો દાસ તે સવિ ઉવેખે;

એક તુજ આણસું જેહ રાતા રહે,

તેહને એહ નિજ મિત્ર દેખે.||૫||

 

આણ જિનભાણ! તુજ એક હું શિર ધરું,

અવરની વાણી નવિ કાને સુણીએ;

સર્વ દર્શન તણું મૂલ તુજ શાશન,

 તેણે તે એક સુવિવેક થુણીએ.||૬||

 

તુજ વચન રાગ સુખસાગરે હું ગણું,

સકલ સુર મનુજ સુખ એક બિંદુ;

સાર કરજો સદા દેવ! સેવક તણી,

સુમતિ કમલિની વન દિણિંદુ.||૭||

 

જ્ઞાનયોગે ધરી તૃપ્તિ નવિ લાજિયે,

ગાજિયે એક તુજ વચનરાગે;

શક્તિ ઉલ્લાસ અધિકો હોંશે તુજ થકી,

તું સદા સાયાલ સુખ હેટ જાગે.||૮||