ऊंचा ऊंचा शत्रुंजयनां शिखरो सोहाय…

( राग : मेरा जीवन कोरा कागज…/ आंख मारी उघडे…)

ऊंचा ऊंचा शत्रुंजयना शिखरो सोहाय,

वच्चे मारा दादा केरा, देरा झगमग थाय…

दादा तारी यात्रा करवा, मारूं मन ललचाय,

तळेटीए शीश नमावी, चढवा लागुं पाय,

पावन गिरिनो स्पर्श थातां, पापो दूर पलाय. ऊंचा०॥१॥

लीली लीली झाडीओमां, पंखी करे कलशोर,

सोपान चढतां चढतां जाणे, हैयुं अषाढी मोर,

कांकरे कांकरे सिध्यां अनंता, लळी लळी लागुं पाय. ऊंचा०॥२॥

पहेली आवे राम पोळ ने, त्रीजी वाघणपोळ,

शांतिनाथनां दर्शन करतां, पहोंच्या हाथी पोळ,

सामे मारा दादा केरा, दरबार देखाय. ऊंचा०॥३॥

दोडी दोडी आवुं दादा, दर्शन करवा आज,

भाव भरेली भक्ति करीने, सारू आतम काज,

मरूदेवाना नंदन नीरखी, जीवन पावन थाय.  ऊंचा०॥४॥

क्षमा भावे ओमकार पदनो, नित्य करीश हुं जाप,

दादा तारां गुणलां गातां, कापीश भवनां पाप,

‘पद्मविजय’ने हैये आजे, आनंदऊं भराय. ऊंचा ०॥५