श्याम ! कहोने क्यारे मळशुं ?…
श्याम ! कहोने क्यारे मळशुं ?
डुंगरनी टोचेथी देखो, अमे प्रभु टळवळशुं. श्याम०॥१ ॥
नथी भूल्या अमे तमने व्हाला, भूल्या अमारी जातने व्हाला,
तमथी छेटा रहोने अमथा अग्निमां परजळशुं श्याम० ॥२॥
आम तेम अमे भटक्या करीए, धीमे पगले वळण्या करीए,
बोलो ने स्वामी, एक बीजामां कदी हवे ओगळशुं ? श्याम०॥३॥
थाय अमोने, गिरनारे तुज टेरवा पकडी चडीए,
थाय कदी तमने एवुं के, चाल ‘आंगळी’ दईए….?
तमे अमे संगाथे क्यारे राजुल जेम विहरशुं…? श्याम०॥४॥
साचुं कहेजो, व्हालम ! तमने मळवानुं मन थाय छे अमने ?
अमे वियोगी आजे छीए छइए तमे मळशो तो रणझणशुं. श्याम०॥५॥
तमारा मननी वातो अमे, ने अमारा दिलनी वातो तमे ,
उदय कहे एकबीजाने कदी हवे सांभळशुं ? श्याम० ॥६॥