अंतरजामी सुण अलवेसर, महिमा त्रिजग तुमारो,
सांभळीने आव्यो हुं तीरे, जन्म मरण दुःख वारो,
सेवक अरज करे छे राज, अमने शिव-सुख आपो. १
सहु कोनां मनवांछित पूरो, चिंता सहुनी चूरो;
अेहवुं बिरुद छे राज तुमारुं, केम राखो छो दूरे ?
सेवक०२
सेवकने वलवलतो देखी, मनमां महेर न धरशो;
करुणा सागर केम कहेवाशो, जो उपगार न करशो.
सेवक० ३
लटपटनुं हवे काम नहि छे, प्रत्यक्ष दरिशन दीजे;
धुमाडे धीजुं नहि साहिब, पेट पड्या पतीजे.
सेवक० ४
श्री शंखेश्वर मंडण साहेब, विनतडी अवधारो;
कहे ‘जिनहर्ष’ मया करी मुजने भवसागरथी तारो.
सेवक० ५
