आह ! केवुं भाग्य जाग्युं, वीरनां चरणो मळ्या,

 रोग शोक दारिद्र सघळां, जेहथी दूरे टळ्यां. आह०१

फेरो टळ्यो छे दुरगतिनो, शुभगति तरफेणमां,

 अल्प काळे मोक्ष पामी, विचरशुं आनंदमां. आह० २

 जेमना तपनो न महिमा, कही शके शक्रेश भी,

तेमने हुं स्तवुं शुं बालक ? शक्तिनो ज्यां लेश नहि. आह० ३

 कामधेनु कामकुंभ, चिंतामणि सवि तुं मल्यो,

आज मारे आंगणे श्री वीर कल्पतरु फल्यो. आह०४

 लब्धिना भंडार व्हाला, ‘वीर’ ‘वीर’ जपता थया,

 गौतम श्री मोक्ष धामी, अे प्रभुनी खरी दया. आह०५