आजे आनंद घणो; श्री सिद्धाचळ निरखी,
धन्य ते दिन आजनो, मारे आंगणे मोतीडे मेह वूऱ्या,
मारे कुलदेवा आपे तुठ्या;
हुं तो रयण चिंतामणी कर पायो;
मारे कामकुंभ घेर आव्यो रे. आ०१
मारे आंगणे कल्पद्रुम फळीओ,
मारे पुण्ययोग उदय बळीओ;
संघवी ते मोदी प्रेमचंदे,
संघ चलाव्यो उछरंगे. आ० २
जेणे लखी कंकोत्री देशोदेश,
तमे जात्राअे आवजो शुभ वेष,
सहु देश देशनो संघ आवे,
अे तो पुण्य परिबळ घणुं सोहावे रे. आ० ३
कोई व्यवहारी ने लटकाळा,
कोई उत्तम जीवन छहरीवाळा,
कोई शियळवंता पाये चाले,
तो कोई सचित्ततणा वळी परिहारी रे. आ०४
विजयधर्मसूरि तपगच्छराया,
सिद्धक्षेत्र फरसवाने सहु आव्या,
गिरि फरसीने आनंद पाया,
में, तो पूज्या ऋषभ जिणंदना पाया रे. आ०५
इण गिरिवरे अणसण कीधां,
केई उत्तम जीव साधु सिद्धा;
केई उत्तम से गिरि कारजं सिद्धा. आ०६
संवत अढार साडतरीश वरसे,
चैतर शुद तेरश दिन हरसे;
संघे भृगुवारे भलो जश लीधो;
संघ स्वामीवत्सल बहु कीधो रे. आ०७
अे तो राजनगरना संघ मांही,
रथयात्रादिक करे उछांही;
मांही पटणी संघ साथे आवे,
गिरि ‘पद्मविजय’ पुण्ये पावे रे. आ०८
