અબ મોહે! ઐસી આય બની, (૨)

શ્રી શંખેશ્વર પાર્શ્વ જિનેશ્વર, મેરે તું એક ઘણી.અબ૦।।૧।।

 

તુમ બિન કોઉ ચિત્ત ન સુહાવે, આવે કોડી ગુણી;

મેરો મન તુજ ઉપર રસિયો, અલિ જિમ કમલ ભણી.||૨||

 

તુમ નામે સવિ સંકટ ચૂરે, નાગરાજ ધરણી;

નામ જપું નિશિ વાસર તેરો, એ મુજ શુભ કરણી.અબ૦ ||૩ ॥

 

કોપાનલ ઉપજાવત દુર્જન, મથન વચન અરણી;

નામ જપું જલધાર તિહાં તુજ, ધારું દુઃખ હરણી. અO ।। ૪ ।|

 

મિથ્યામતિ બહુ જન હૈ જગ મેં, પદ ન ધરત ધરણી;

ઉનસે અબ તુજ ભક્તિ પ્રભાવે, ભય નહિ એક કણી.||૫||

 

અબ.।।૫।। સજ્જન નયન સુધારસ અંજન, દુર્જન રવિ ભરણી;

તુજ મૂરતિ નીરખે સો પાવે, સુખ “જસ’ લીલ ઘણી. અબ૦।।૬।।