ધ્રુવપદ રામી! હો સ્વામી! માહરા, નિસકામી! ગુણરાય સુજ્ઞાની,

નિજગુણ કામી! હો પામી તું ધણી, ધ્રુવ આરામી! હો થાય સુજ્ઞાની||૧||

 

. સર્વવ્યાપી કહે સર્વ જાણગપણે, પર પરિણમન સ્વરુપ સુજ્ઞાની

; પર રુપે કરી તત્ત્વપણું નહીં, સ્વ-સત્તા ચિદ્રુપ સુજ્ઞાની.||૨||

 

જ્ઞેય અનેકે હો જ્ઞાન અનેકતા, જલ ભાજન રવિ જેમ સુજ્ઞાની;

દ્રવ્ય એકત્વપણે ગુણએકતા, નિજપદ રમતા હો ખેમ સુજ્ઞાની.||૩||

 

પરક્ષેત્રે ગત જ્ઞેયને જાણવે, પર ક્ષેત્રે જ્ઞાન સુજ્ઞાની;

અસ્તિપણું નિજ ક્ષેત્રે તુમે કહ્યું, નિર્મળતા ગુણ માન સુજ્ઞાની.||૪||

 

જ્ઞેય વિનાશે હો જ્ઞાન વિનશ્વરું, કાલ પ્રમાણે રે થાય સુજ્ઞાની;

સ્વકાલે કરી સ્વસત્તા સદા, તે પર રીતે ન જાય સુજ્ઞાની.||૫||

 

પરભાવે કરી પરતા પામતાં, સ્વસત્તા થિર ઠાણ સુજ્ઞાની;

આત્મ પરમાં નહિ, કિમ સહુનો રે જાણ સુજ્ઞાની.||૬||

 

અગુરુલઘુ નિજ ગુણને દેખતાં, દ્રવ્ય સકલ દેખંત સુજ્ઞાની

સાધારણ ગુણની સાધર્મ્સતા, દર્પણ જલને દૃષ્ટાંત સુજ્ઞાની.||૭||

 

શ્રી પારસ જિન પારસ રસ સમો, પણ ઈહાં પારસ નાંહિ સુજ્ઞાની;

પૂરણ રસિયો હો નિજગુણ પરસન્નો, “આનંદઘન’ મુજમાંહિ સુજ્ઞાની.||૮||