दीन दुःखियानो तुं छे बेली, तुं छे तारणहार

तारा महिमानो नहि पार (२) १

 राजपाट ने वैभव छोडी, छोडी दीधो संसार. तारा० २

 चंडकोशियो डसियो ज्यारे, दूधनी धारा नीकळी त्यारे

 विषने बदले दूध जोईने, चंडकोशीओ आव्यो शरणे

 चंडकोशियाने तें तारी, कीधो घणो उपकार. तारा० ३

कानमां खीला ठोक्या ज्यारे, थई वेदना प्रभुने भारे,

 तोये प्रभुजी शांत विचारे, गोवाळनो नहि वांक लगारे,

 क्षमा आपीने तें जीवोनो, तारी दीधो संसार. तारा० ४

महावीर महावीर गौतम पुकारे, आंखेथी अश्रुधारा वहावे,

 क्यां गया अेकला छोडी मुजने, हवे नथी कोई जगमां मारे,

 पश्चात्ताप करतां करतां उपन्युं केवळज्ञान. तारा० ५

ज्ञान विमल गुरु वयणे जे, गुण तमारा गावे भावे,

थई सुकानी तुं प्रभु आवे, भवजल नैया पार लगावे,

अरज अमारी उरमां धरजो, वंदुं वारंवार. तारा० ६