ગિરુઆ રે ગુણ તુમ તણા, શ્રી વર્ધમાન જિનરાયા રે;

સુણતાં શ્રવણે અમી ઝરે, મારી નિર્મલ થાયે કાયા રે.||૧||

 

તુમ ગુણગણ ગંગાજળે, હું ઝીલીને નિર્મલ થાઉં રે;

અવર ન ધંધો આદરું, નિશદિન તોરા ગુણ ગાઉં રે.||૨||

 

ઝીલ્યા જે ગંગાજળે, તે છિલ્લર જળ નવિ પેસે રે;

જે માલતી ફૂલે મોહિયા, તે બાવળ જઈ નવિ બેસે રે.||૩||

 

એમ અમે તુમ ગુણ ગોઠશું, રંગે રાચ્યા ને વળી માચ્યા રે;

તે કેમ પરસુર આદરે? જે પરનારી વશ રાચ્યા રે.||૪||

 

તું ગતિ તું મતિ આશરો, તું આલંબન મુજ પ્યારો રે;

‘વાચક યશ’ કહે માહરે, તું જીવ જીવન આધારો રે.||૫||