કયું ન હો સુનાઈ સ્વામી, ઐસા ગુન્હા ક્યા કિયા?

ઔરોં કી સુનાઈ જાવે, મેરી બારી નહીં આવે;

તુમ બિન કૌન મેરા, મુઝે કયું ભૂલા દિયા? રાય રંક એક જાનો,

મેરા તેરા નહીં માનો; તરણતારણ ઐસા, બિરુદ ક્યું ધાર લિયા?

ગુન્હા મેરા બક્ષ દીજે, મોં પે અતિ રહેમ કીજે;

પક્કા હી ભરોસા તેરા, દિલોં મેં જમા લિયા

ભક્તજનોં કો તાર દિયા, તારને કા કામ કિયા;

બિન ભક્તિવાલા મોં પે, પક્ષપાત કયું કિયા?

તું હી અંતરયામી, સુણો શ્રી સુપાર્શ્વ સ્વામી;

અબ તો આશા પૂરો મેરી, કહના થા સો કહ દિયા.

શહેર અંબાલે ભેટી, પ્રભુજી કા મુખ દેખી;

મનુષ્ય જનમ કા લ્હાવા, લેના થા સો લે લિયા,

ઉન્નીસો છાસઠ છબીલા, દીપમાલા દિન રંગીલા;

“વીરવિજય’ પ્રભુ, ભક્તિ મેં જમા લિયા.