કોયલ ટહુંકી રહી મધુવન મેં, પાર્શ્વ શામળિયા બસો મેરે મન મેં…

કાશી દેશ વારાણસી જન્મ લિયો પ્રભુ ક્ષત્રિય કુલ મેં.||૧||

 

બાળપણામાં પ્રભુ અદ્ભુત જ્ઞાની,

કમઠ કો માન હર્યો એક પલ મેં ॥२॥

 

નાગ નિકાલા કાષ્ઠ ચિરાકર,

નાગ કો સુરપતિ કિયો એક છીન મેં.||૩||

 

સંયમ લઈ પ્રભુ વિચરવા લાગ્યા,

સંયમે ભીંજ ગયો એક રંગ મેં.॥૪॥

 

સમ્મેતશિખર પ્રભુ મોક્ષે સિધાવ્યા,

પાર્શ્વજી કો મહિમા તીન ભુવન મેં.||૫||

 

“ઉદયરત્ન’ કી એહી અરજ હૈ,

દિલ અટકો તોરા ચરણકમલ મેં.||૬||