કુંથુ જિનેશ્વર સાચો દેવ, ચોસઠ ઈન્દ્ર કરે જસ સેવ;

તું સાહિબ જગનો આધાર, ભવ ભમતાં મુજ નાવ્યો પાર;

સાહિબ સાંભળો! (૨) કહું છું મુજ મનની વાત.॥੧॥

 

પ્રશંસા ઉપર મુજ રીઝ, નિંદા કરે તે ઉપર ખીજ;

એ બે તુમને છે સમભાવ, તે માંગુ છું પામી દાવ. ॥२॥

 

પુદ્ગલ પામી રાચુ રે હું, તે નવિ ઇચ્છે પ્રભુજી તું;

એ ગુણ મોટો છે તુમ પાસ, તે દેતાં સુખીયો હોય દાસ. ॥३॥

 

વયરી સંતાપે જોર, કામે વાહ્યો ફરું જિમ ઢોર;

વળી દુઃખ દીયે ચાર ચોર, તુમ વિના કુણ આગે કરું શોર.||૪||

 

તુમથી ભાગ્યા લાગ્યા મુજ કેડ, ચિહુંગતિની કરાવે ખેડ;

જાણી તુમારો દે મુજ ને માર, તો કિમ ન કરો પ્રભુજી સાર ॥५॥

 

સેવક સન્મુખ જુઓ એકવાર, તો તે ન રહે લગાર;

મોટાની મીટે કામ થાય, તરણિ તેજે તિમિર પલાય.||૬||

 

કરુણાવંત અનંતબળ ધણી, વાર ન લાગે તને તારવા ભણી;

શ્રી ગુરુ ખીમાવિજયનો સીસ, ‘જશ’ પ્રેમે પ્રણમે નિશદિશ. ।।૭।।