મન મોહ્યું પ્રભુ ગુણ ગાનમાં…

કાલ અનંત ન જાણ્યો જોતાં, મોહ સુરાકે પાનમાં. ॥१॥

એકેન્દ્રિ-બિ-તિ-ચઉરિન્દ્રિયમાં, કાળ ગયો અજ્ઞાનમાં;

હવે કોઈક પુણ્યોદય પ્રગટ્યો, આવી મલ્યો પ્રભુ ધ્યાનમાં. ॥२॥

પ્રભુ તુમ દૃષ્ટિ ભઈ મોહે ઉપર, અંતર આતમ શાનમાં. ॥3||

દરસ સરસ દેખ્યો જિનજી કો, લગન લાગી તોરા જ્ઞાનમાં;

કેવ કમલા કંત કૃપાનિધિ, ઔર ન દેખ્યો જહાનમાં. ॥४॥

અશરણ શરણ જગત ઉપકારી, પરમાતમ શુચિ વાનમાં;

‘રામ’ કહે તુજ આણ ભવોભવ, ધારી નય પરમાણમાં. ॥५॥