मनडुं किम ही न बाजे हो कुंथुजिन, मनडुं किम ही न बाजे,

 जिम जिम जतन करीने राखुं, तिम तिम अळगुं भाजे. कुंथु०१

रजनी वासर वसती उज्जड, गयण पायाले जाय;

 साप खाय ने मुखडुं थोथुं, अेह उखाणो न्याय हो. कुंथु०२

 मुक्तितणा अभिलाषी तपिया, ज्ञान ने ध्यान अभ्यासे;

वयरीडुं कांई अेहवुं चिंते, नांखे अवळे पासे हो. कुंथु०३

आगम आगमधरने हाथे, नावे किण विध आंकुं;

किहां कणे जो हठ करी हटकुं तो व्याल तणी परे वांकुं हो. कुंथु०४

जो ठग कहुं तो ठगतो न देखुं, शाहुकार पण नाहि;

 सर्व मांहे ने सहुथी अलगुं, अे अचरिज मनमांहि हो. कुंथु०५

जे जे कहुं ते कान न धारे, आप मते रहे कालो;

सुरनर पंडित जन समजावे, समजे न माहरो सालो हो. कुंथु०६

में जाण्युं से लिंग नपुंसक, सकल मरदने ठेले;

 बीजी वाते समरथ छे नर, अेहने कोई न झेले हो. कुंथु०७

मन साध्युं तेणे सघळुं साध्युं, अेह वात नहि खोटी;

 अेम कहे साध्युं ते नवि मानुं, अे कही वात छे मोटी. कुंथु०८

मनडुं दुराराध्य तें वश आण्युं, आगमथी मति आणुं,

 आनंदघन प्रभु ! माहरुं आणो, तो साचुं करी जाणुं हो. कुंथु०९