મનમોહન પ્રભુ પાસજી, સુણો જગત આધારજી;

શરણે આવ્યો રે પ્રભુ તાહરે, મુજ દુરિત નિવારજી. મન૦ ।।૧ ।।

 

વિષય કષાયના પાશમાં, ભમીયો કાળ અનંતજી;

રાગ દ્વેષ મહા ચોરટા, લૂંટ્યો ધર્મનો પંથજી.મન૦ || ૨ ||

 

પણ કાંઈ પૂરવ પુણ્યથી, મળિયા શ્રી જિનરાજજી;

ભવસમુદ્રમાં ડૂબતાં, આલંબન જિમ જહાજજી.મન૦||૩||

 

કમઠે નિજ અજ્ઞાનથી, ઉપસર્ગ કીધાં બહુ જાતજી;

ધ્યાનાનલ પ્રગટાવીને, કીધો કર્મનો ઘાતજી.||૪||

 

કેવળજ્ઞાનથી દેખિયું, લોકાલોક સ્વરુપજી;

વિજય મુક્તિપદ જઈ વર્યું, સાદિ અનંત ચિદ્રુપજી. મન૦ ।।૫ ।।

 

તે પદ પામવા ચાહતો, “મોહન” કમલનો દાસજી;

મનમોહન પ્રભુ માહરી, પૂરજો મનની આશજી. મન૦।।૬।।