મુજ ઘટ આવજો રે નાથ,

કરુણા કટાક્ષે જોઈને, દાસને કરજે સનાથ.||૧||

ચંદ્રપ્રભ જિન રાજિયા, તુજ વાસ વિષમો દૂર;

મળવા મન અળજો ઘણો, કિમ આવીએ હજૂર. ||૨||

વિરહ વેદના આકરી, લખી પાઠવું કુણ સાથ;

પંથી તો આવે નહિ, તે મારગે જગનાથ.||૩||

તું તો નિરાગી છે પ્રભુ!, પણ વાલહો મુજ જોર;

એક પખી એ પ્રીતડી, જિમ ચંદ્રમા ને ચકોર. ||૪||

 

તુજ સાથે જે પ્રીતડી રે, અતિવિષમ ખાંડાધાર;

પણ તેહના આદર થકી, તસ ફળ તણો નહિ પાર.||૫||

અમે ભક્તિયોગે આણશું, મનમંદિરે તુમ આજ;

વિમલના ‘રામ’શું, ઘણું રીઝશો મહારાજ.||૬||