મુજ ઘટ આવજો રે નાથ, કરુણા કટાક્ષે જોઈને,

દાસને કરજે સનાથ. ચંદ્રપ્રભ જિન રાજિયા,

તુજ વાસ વિષમો દૂર; મળવા મન અળજો ઘણો,

કિમ આવીએ હજૂર. વિરહ વેદના આકરી,

લખી પાઠવું કુણ સાથ; પંથી તો આવે નહિ,

તે મારગે જગનાથ. તું તો નિરાગી છે પ્રભુ!,

પણ વાલહો મુજ જોર; એક પખી એ પ્રીતડી,

જિમ ચંદ્રમા ને ચકોર. પણ તેહના આદર થકી,

તસ ફળ તણો નહિ પાર. અમે ભક્તિયોગે આણશું,

મનમંદિરે તુમ આજ; વિમલના ‘રામ’શું, ઘણું રીઝશો મહારાજ.

તુજ સાથે જે પ્રીતડી રે, અતિવિષમ ખાંડાધાર;