મુજ સરીખા મેવાસીને, પ્રભુ જો તું તારે;

તારક તો જાણું ખરો, જૂઠું બિરુદ શું ધારે? भु४०॥१॥

 

સેવા સલામી નવિ ભરું, સીધી આણ ન માનું;

માહરી રીતિ પ્રીછો તમે, શું રાખીએ છાનું? भु४०॥२॥

 

મોહ મિથ્યાત્વ મેવાસમાં, વળી વાસ મેં કીધો;

નિર્ગુણી ગુન્હી અકહ્યાગરો, નવિ ચાલું સીધો. भु४०॥३॥

 

જે તેં વરજ્યા વેગળા, તે મેં આઘા લીધા;

તુજશું બાંધી બાકરી, અન્યાયોં મેં કીધા. भु४०॥४॥

 

દ્વેષ ધરી તુજ ઉપરે, બીજાશું મળીયો;

તુજ શાસન ઉત્થાપીને, પાખંડે વળીયો.भु४०॥५॥

 

છલ કરીને છ કાયની, તુજ વાડી વિણાશી;

હું છું અનાડી અનાદિનો, હું તો મોટો મેવાસી. भु४०॥६॥

 

મેવાસીપણું મેલીને, આવ્યો તુજ ચરણે;

જો તારે તો તારજે, એહવે આચરણે. भु४०॥७॥

 

વામાનંદન વંદતા, ભવનું દુઃખ ભાંગું;

“ઉદયરત્ન’ કહે લળી લળી, પ્રભુ પાયે લાગું. भु४०॥८॥