પ્રભુ જગજીવન જગબંધુ રે, સાંઈ સયાણો રે…!

તારી મુદ્રાએ મન મોહ્યું રે, જૂઠ ન જાણો…! રે..!||૧||

તું પરમાતમ! તું પુરુષોત્તમ! વાલા મારા તું પરબ્રહ્મ સ્વરુપી રે;

સિદ્ધિ સાધક સિદ્ધાંત સનાતન, તું ત્રિહું ભાવ પ્રરુપી રે.||૨||

તાહરી પ્રભુતા ત્રિહું જગ પણ મુજ પ્રભુતા મોટી રે;

તુજ સરીખો માહરે મહારાજા, માહરે કાંઈ નહીં ખોટ રે.||૩||

તું નિરદ્રવ્ય પરમપદ વાસી, વા૦ હું તો દ્રવ્યનો ભોગી રે;

તું નિર્ગુણ હું તો ગુણધારી, કર્મી તું અભોગી રે.||૪||

તું તો અરુપી ને હું રુપી, વા૦ હું રાગી તું નિરાગી રે;

તું નિરવિષ હું તો વિષધારી, હું સંગ્રહી તું ત્યાગી રે.||૫||

તાહરે રાજ નથી કોઇ એકે, વા૦ ચૌદરાજ છે માહરે રે;

માહરી લીલા આગળ જોતાં, અધિકું શું છે તાહરે?||૬||

પણ તું મોટો ને હું છોટો, વા૦ ફોગટ ફૂલ્યે શું થાય રે;

ખમજો એ અપરાધ અમારો, ભક્તિ વશે કહેવાય રે.||૭||

વામાનંદન, વા૦ ઉભાં ઓલગ કીજે;

રૂપ વિબુધનો “મોહન” પભણે, ચરણોની સેવા દીજે રે.||૮||