શ્રી શ્રેયાંસ જિન સાહિબા! અવધારો અરદાસ;

દાસ કરી જો લેખવો, તો પૂરો મન આશ.||૧||

 

મોટા નાના આંતરુ,‌‌ લેખવે નહિં દાતાર;

સમ-વિષમ સ્થળ નવિ ગણે વરસંતો જલધાર. ||૨||

નાના ને મોટા મીલ્યા, સહિ તે મોટા થાય;

વાહુલીયા ગંગા મીલ્યા, ગંગ પ્રવાહ કહાય.||૩||

મોટા ને મોટા કરો, એ તો જગતની રીત;

નાના ને મોટા કરી, તો તુમ પ્રેમ પ્રતીત.||૪||

 

ગુણ અવગુણ નવિ લેખવે, અંગીકૃત જે અમંદ;

કુટિલ કલંકી જેમ વહ્યો, ઈશ્વર શિશે ચંદ.||૫||

 

અવગુણીએ પણ ઓલગ્યો, ગુણવંત તું ભગવંત;

નિજ સેવક જાણી કરી, દીજીએ સુખ અનંત.||૬||

 

ઘણી શી વિનંતી કીજીએ? જગજીવન જિનનાહ;

“રુપવિજય” કહે કીજીએ, અંગીકૃત નિર્વાહ.||૭||