सिद्धाचल शिखरे दीवो रे…

 (राग : गुजराती गरबो…)

 सिद्धाचल शिखरे दीवो रे, आदीश्वर अलबेलो रे,

जाणे दर्शन अमृत पीवो रे, आदीश्वर अलबेलो रे.

 शिव सोमजसानी लारे रे, आ. तेरकोडी मुनि परिवारे रे. आ. ॥१॥

 करे शिवसुंदरीनुं आणुं रे, आ. नारदजी लाख एकाणुं रे. आ.

वसुदेवनी नारी प्रसिद्धि रे, आ. पांत्रीस हजार ते सिद्धि रे आ. ॥२॥

लाख बावन ने एक कोडी रे, आ. पंचावन साहस ने जोडी रे. आ.

 सातसे सित्योतेर साधु रे, आ. प्रभु शान्ति चोमासु कीधुं रे आ. ॥३॥

तव ए वरिया शिवनारी रे, आ. चौद सहस मुनि दमितारी रे. आ.

 प्रधुम्नप्रिया अचंभी रे, आ. चौआलीसमें वैदर्भी रे. आ. ॥४॥

 थावच्चापुत्र हजारे रे, आ. शुक्र परिव्राजक ए धारे रे. आ.

 सेलग पणसय विख्यात रे, आ. सुभद्र मुनि समसाते रे. आ. ॥५॥

 भवतरिया तेणे भव तारण रे, आ. राजचंद्र महोदय कारण रे. आ.

 सुरकांत अचल अभिनंदो रे, आ. सुमति श्रेष्ठी भयकंदो रे. आ. ॥६॥

इहां मोक्षे गया केइ कोटी रे, आ. अमने पण आशा मोटी रे. आ.

 श्रद्धा संवेगे भरियो रे, आ. में मोटो दरियो तरियो रे. आ. ॥७॥

श्रद्धाविण कुण इहां आवे रे, आ. लघु जळमां केम ते नारे रे. आ.

 तिणे हाथ हवे प्रभु झालो रे, आ. ‘शुभवीर’ हैडे वहालो रे. आ.॥८॥