સુણો ચંદાજી! સીમંધર પરમાતમ પાસે જાજે,

મુજ વિનતડી, પ્રેમ ધરીને, એણી પેરે તુમે સંભળાવજો;

જે ત્રણ ભુવનનો નાયક છે, જસ ચોસઠ ઈન્દ્ર પાયક છે,

જ્ઞાન દરિશણ જેહને ક્ષાયક છે.||૧||

 

જેની કંચનવરણી કાયા છે, જસ ધોરી લંછન પાયા છે;

પુંડરીગિણી નગરીનો રાયા છે.||૨||

 

બાર પર્ષદા માંહી બિરાજે છે, જસ ચોત્રીસ અતિશય છાજે છે;

ગુણ પાંત્રીસ વાણીએ ગાજે છે.||૩||

 

સુણો૦।।૩।। ભવિજનને જે પડિબોહે છે,

તુમ અધિક શીતલ ગુણ સોહે છે; દેખી ભવિજન મોહે છે.||૪||

 

તુમ સેવા કરવા રસિયો છું, પણ ભરતમાં દૂરે વસિયો છું;

મહા મોહરાય કર ફસિયો છું. સુણો૦||૫ ।।

પણ સાહિબ ચિત્તમાં ધરિયો છે, તુમ આણા ખડગ કર ગ્રહિયો છે;

તો કાંઈક મુજથી ડરિયો છે.||૬||

 

ઉત્તમ પૂંઠ હવે પૂરો, કહે“પદ્મવિજય’ થાઉં શૂરો;

તો વાધે મુજ મન અતિ નૂરો.||૭||