સુણો શાંતિ જિણંદ! સોભાગી, હું તો થયો છું તુમ ગુણરાગી;
તુમે નિરાગી ભગવંત, જોતાં કિમ મળશે તંત. સુણો૦ ।। ૧ ।।
હું તો ક્રોધ કષાયનો ભરિયો, તું તો ઉપશમ રસનો દરિયો;
હું તો અજ્ઞાને આવરિયો, તું તો કેવળ-કમલા વરિયો. સુણો૦ ।। ૨ ।।
હું તો વિષયા રસનો આશી, તેં તો વિષયા કીધી નિરાશી;
હું તો કર્મના ભારે ભરીયો, તેં તો પ્રભુજી ભાર ઉતાર્યો. સુણો૦|॥૩॥
હું તો મોહ તણે વશ પડિયો, તેં તો સબળા મોહને હણિયો;
હુંતો ભવસમુદ્રમાં ખૂંચ્યો, તુંતો શિવમંદિરમાં પહોંચ્યો. સુણો૦॥૪॥
મારે જન્મમરણનો જોરો, તેં તો તોડયો તેહનો દોરો;
મારો પાસો ન મેલે રાગ, તમે પ્રભુજી થયા વીતરાગ. સુણો૦ ।।૫ ।।
મને માયા એ મૂક્યો પાશી, તું તો નિર્બંધન અવિનાશી;
હું તો સમકિતથી અધૂરો, તું તો સકલ પદારથે પૂરો. સુણો૦।।૬।।
મારે તો છે પ્રભુ તું હી એક, તારે મુજ સરીખા અનેક;
હું તો મનથી ન મુકું માન, તું તો માનરહિત ભગવાન. સુણો૦।।૭।।
મારું કીધું કશું નવિ થાય, તું તો રંકને કરે છે રાય;
એક કરે મુજ મહેરબાની, મારો મુજરો લેજો માની. સુણો૦।।૮।।
એક વાર જો નજરે નીરખો, તો કરો મુજને તુમ સરીખો;
જો સેવક તુમ સરીખો થાશે, તો ગુણ તમારા ગાશે. સુણો૦।।૯।।