તેરો દરશ મન ભાયો ચરમ જિન! તેરો દરશ મન ભાયો..

તું પ્રભુ કરુણારસમય સ્વામી, ગર્ભ મેં શોક મિટાયો;

ત્રિશલા માતા કો આનંદ દીનો, જ્ઞાતનંદન જગ ગાયો.||૧||

 

વરસીદાન દઈ રોરતા વારી, સંયમ રાજ ઉપાયો;

દિન હીનતા કબહું ન તેરે, સચ્ચિદાનંદ રાયો.||૨||

 

કરુણા મંથર નયને નિહાળી, ચંડકૌશિક સુખદાયો;

આનંદ રસભર સ્વર્ગે પહુંતો, ઐસો કૌન કરાયો.||૩||

 

રત્નકંબલ દ્વિજવર કો દીનો, ગોશાલક ઉદ્ધરાયો;

જમાલી પન્નર ભવ અંતે, મહાનંદ પદ પાયો.||૪||

 

મત્સરી ગૌતમ કો ગણધારી, શાસન નાયક ઠાયો;

તેરે અવદાત ગિનું જગ કે તે, તું કરુણાસિંધુ સોહાયો.||૫||

 

હું બાળક શરણાગત તેરો, મુજકો ક્યું વીસરાયો;

તેરે વિરહ સે હું દુઃખ પામું, કર મુજ “આતમરાયો.||૬||