તુમે બહુ મૈત્રી રે સાહેબા, માહરે તો મન એક;

તુમ વિણ બીજો રે નવિ ગમે, એ મુજ મોટી રે ટેક.

શ્રી શ્રેયાંસ જિન કૃપા કરો…||૧||‌‌‌‌

 

 મન રાખો તુમે સવિ તણાં,‌‌ પણ કીહાં એક મળી જાઓ;

લલચાવો લખ લોકોને, સાથી સહજ ન થાઓ.!||૨||

 

રાગ ભરે જન મન રહે, પણ તિહું કાલ વિરાગ;

ચિત્ત તુમારો રે સમુદ્રનો, કોઈ ન પામે રે તાગ. ||૩||

એહવા શું ચિત્ત મેળવ્યું, કેળવ્યું પહેલાં ન કાંઈ;

સેવક નિપટ અબૂઝ છે, નિર્વહશો તુમે સાંઈ.||૪||

 

નિરાગીશું રે કિમ મિલે?, પણ મળવાનો એકાંત;

“વાચક યશ’ કહે મુજ મિલ્યો,‌‌ ભગતે કામણ તંત.||૫||