વીર વડ ધીર મહાવીર મોટો પ્રભુ,

પેખતાં પાપ સંતાપ નાસે;

જેહના નામ ગુણધામ બહુમાનથી,

અવિચલ લીલ હૈયે ઉલ્લાસે.||૧||

 

કર્મ અરિ જીપતો દીપતો વીર! તું,

ધીર પરિષહ સહે મેરુ તોલે

 સુરે બલ પરખીયો રમત કરી નિરખીયો,

હરખીયો નામ મહાવીર બોલે.||૨||

 

સાપ ચંડકોશીયો જે મહારોષીયો,

પોષીયો તે સુધા નયન પૂરે;

એવડા અવગુણ શા પ્રભુ મે કર્યા;

તાહરા ચરણથી રાખે દૂર.||૩||

 

શૂલપાણિ સુરને પ્રતિબોધીયો,

ચંદના ચિત્ત ચિંતા નિવારી;

મહેર ધરી ઘેર પહોતા પ્રભુ જેહને

તેહ પામ્યા ભવ દુ:ખ પારી.||૪||

 

ગૌતમાદિકને જઈ પ્રભુ તારવા,

વારવા યજ્ઞ મિથ્યાત્વ ખોટો;

તેહ અગિયાર પરિવારશું બુઝવી,

રુઝવી રોગ અજ્ઞાન મોટો.||૫||

 

હવે પ્રભુ! મુજ ભણી તું ત્રિભુવન ધણી,

દાસ અરદાસ સુણી સામું જોવે;

આપ પદ આપતાં આપદા કાપતાં,

તારે અંશ ઓછું ન હોવે.||૬||

 

ગુણગણે રાજતા અધિક દિવાજતા,

છાજતા જેહ કલિકાલ માંહે;

શ્રી ખિમાવિજય પય સેવ નિત્યમેવ લહી,

પામીયે શમરસ “સુજશ’ ત્યાંહે.||૭||