વીરજી સુણો એક વિનંતી મોરી, વાત વિચારો તુમે ધણી રે;

વીર! મને તારો મહાવીર! મને તારો, ભવજલ પાર ઉતારો.||૧||

 

પરિભ્રમણ મેં અનંતા રે કીધાં, હજુએ ન આવ્યો છેડલો રે;

તુમે તો થયા પ્રભુ સિદ્ધ નિરંજન,

અમે તો અનંતા ભવ ભમ્યાં રે. ।। ૨ ।।

 

તમે અમે વાર અનંતી વેળા, રમિયા સંસારી પણે રે;

તેહ પ્રીત જો પૂરણ પાળો, તો અમને તુમ સમ કરો રે. ॥३॥

 

તુમ સમ અમને યોગ્ય ન જાણો, તો કાંઈ થોડું દીજિએ રે;

ભવોભવ તુમ ચરણોની સેવા, પામી અમે ઘણું રીઝીએ રે. ॥४॥

 

ઈન્દ્રજાળીયો કહેતો રે આવ્યો, ગણધર પદ તેહને દિયો રે;

અર્જુનમાળી જે ઘોર પાપી, તેહને જિન! તમે ઉદ્ધર્યો રે.॥५॥

 

ચંદનબાળાએ અડદના બાકુળા, પડિલાભ્યા તમને પ્રભુ રે;

તેહને સાહુણી સાચી રે કીધી, શિવવધૂ સાથે ભેળવી રે. ॥६॥

 

ચરણે ચંડકોશિયો ડસિયો, કલ્પ આઠમે તે ગયો રે;

ગુણ તો તમારા પ્રભુ મુખથી સુણીને,

આવી તુમ સન્મુખ રહ્યો રે. ॥૭॥

 

નિરંજન પ્રભુ નામ ધરાવો, તો સહુને સરીખા ગણો રે;

ભેદભાવ પ્રભુ! દૂર કરીને, મુજશું રમો એકમેકશું રે.||૮||

 

મોડા વહેલા તુમ હી જ તારક, હવે વિલંબ શા કારણે રે;

 જ્ઞાન તણા ભવના પાપ મિટાવો,

વારી જાઉં વીર તોરા વારણે રે. ।।૯।।